کد مطلب:129499 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:108

زاهد بن عمر اسلمی کندی، ملازم عمرو بن حمق
نمازی گوید: «علامه ی مامقانی گوید: وی زاهر بن عمر اسلمی كندی از اصحاب بیعت شجره است. او از پیامبر (ص) روایت كرد و در حدیبیه و خیبر شركت جست. به نوشته ی عمو سیره نویسان او از یاران عمرو بن حمق خزاعی بود. گفته اند: او پهلوانی كارآزموده، شجاع، دوستدار اهل بیت و پرآوازه بود. در سال شصت حج گزارد. در آن جا با حسین (ع) دیدار كرد و به ایشان پیوست. وی تا حضور در كربلا با آن حضرت همراه بود و در حضور وی به شهادت رسید.» [1] .

اما سماوی درباره ی صحابی بودن وی چیزی نگفته ولی نویسد: زاهر بن عمرو كندی: زاهر پهلوانی كارآزموده، شجاع، پرآوازه، دوستدار اهل بیت و مشهور بود. سیره نویسان گفته اند: هنگام قیام عمرو بن حمق بر ضد زیاد، زاهر نیز با وی قیام كرد؛ و در رفتار و گفتار پیرو او بود. چون معاویه در طلب عمرو برآمد، زاهر را نیز با او طلبید. عمرو را كشت ولی زاهر گریخت. او در سال شصت حج گزارد. در آن جا با حسین دیدار كرد و به ایشان پیوست. وی تا حضور در كربلا با آن حضرت همراه بود. سروی گوید: در حمله ی نخست كشته شد. [2] .

در زیارت ناحیه ی مقدسه بر وی چنین درود فرستاده شده است: «السلام علی زاهر مولی عمرو بن حمق خزاعی» [3] .

چنانچه مفهوم عبارت «در سال شصت حج گزارد» این باشد كه او حج را به پایان برد، در این صورت زاهر، پس از خروج امام از مكه و در یكی از منزلگاه های میان راه به ایشان پیوست. اما اگر مفهومش این باشد كه به قصد انجام اعمال حج به مكه آمد و در آنجا با امام (ع) دیدار كرد و همراه و ملازم ركاب حضرت شد، در این صورت او از كسانی به شمار می آید كه در مكه به امام (ع) پیوست و همراه وی از شهر بیرون رفت و حج خویش را به پایان نرساند.



[1] مستدركات علم رجال الحديث، ج 3، ص 416، شماره ي 5699.

[2] ابصارالعين، ص 173.

[3] البحار، ج 101، ص 273.